Winter wonderland

Hoi hoi!

Vorige keer hebben we al aangegeven weer richting het noorden te willen. De grootste reden daarvoor is de steeds onzekerder wordende Corona-situatie. Het leek ons in dat licht handiger om al wat dichter bij de grenzen van andere landen te zitten. Redelijk aan het begin van onze reis zijn we natuurlijk kort in de Dolomieten geweest. Helaas kort, door het slechte weer. Maar we waren zo nieuwsgierig geworden naar het gebied, dus we wilden graag nog eens teruggaan. Gelukkig gaven de weersvoorspellingen nu aan dat het daar overwegend droog en zelfs enigszins zonnig zou zijn de komende 1,5 week. Maar wel koud!

De Dolomieten it is! Een beetje te ver om in 1 ruk te rijden, dus mochten we op zoek naar een goede overnachtingsplaats. Dit bleek de omgeving van Bologna te zijn. ‘s Maandag reden we die kant op en het toeval wilde dat het de dinsdag erg mooi weer zou zijn in Bologna. Daarom hebben we gekozen voor een camping aan de rand van Bologna, waar ook nog eens een vaste busverbinding met het stadscentrum is. De dinsdag begon al stralend en lekker op het gemakkie maakten we ons klaar voor Bologna. 11u kwam de bus ons oppikken om ons 20 minuten later in hartje centrum af te zetten. Wat een gezellige stad zagen we direct. Dat zagen de meisjes ook al snel, want er was een grote Disney Shop die hun naam leek te roepen. De 1e bezienswaardigheid was een feit! Na erg uitgebreid te hebben rondgestruind (de meisjes stuiterend) liepen we een poos later weer naar buiten, maar dan wat euro’s armer. De meisjes vonden alles mooi, mooier, mooist en wat een gelukkige snoetjes toen ze iets mochten uitkiezen. Blij en trots waren ze met hun nieuwe cadeaus! Net als in Genua werd het ditmaal ook culinair lunchen bij de McDonalds, de dag van Elin en Jade kon niet meer stuk. Wat een verwende dingen zijn het ook he! Vervolgens was het dan tijd voor papa en mama om even rond te struinen over het prachtige Piazza Maggiore en de directe omgeving daarvan. De authentieke en middeleeuwse gebouwen waren een pracht om te zien en sfeer die stad uitademende maakte ons enthousiast! Het is echt een studentenstad en we waren positief verrast. We besloten weer terug te gaan met de bus naar de camping, zo konden we nog even ‘niets’ doen, want de volgende dag zou immers weer een reisdag worden.

De volgende dag gingen wij enigszins op tijd uit de veren, spullen pakken en wegwezen. Bij het naderen van de Dolomieten zagen we al snel dat de bergketens een metamorfose ondergaan hadden sinds ons laatste bezoek; er was nu sneeuw. Wauw!!! Het was toen al imposant, nu nog meer. Onze eerdere locatie in de Dolomieten bleek ook nu een goede eerste locatie, nu we vanuit het zuiden aankwamen. Helemaal niet erg, want we vonden camping Vidor helemaal fantastisch met alle luxe, het binnen zwembad etc. De komende twee dagen zouden de enige minder mooie dagen zijn en dan is het toch lekker om rond te drijven in het zwembad in plaats van in de waterplassen.

Na 2 dagen weken werd het wel stralend weer (niet qua temperatuur overigens, brrr). Dit zou een mooie dag moeten zijn om een van de bekende passen te rijden. We kozen voor de Pordoi Pas! Wauw, wauw en nog eens wauw!! Hoe hoger we kwamen hoe mooier de vergezichten, maar ook des te meer sneeuw er lag. Dit winter-wonderland bracht ons direct in kerstsferen haha, dus de kerstmuziek werd erbij gehaald. “It’s beginning to look like Christmas” klonk door de camper terwijl we tussen de besneeuwde dennenbomen en snelstromende riviertjes naar beneden kronkelden. Nog altijd in het hogere gebergte kwamen we op de route uit bij de volgende camping; Sass Dlacia in Badia. Die locatie kwam ook weer zo uit een wintersprookje. De kids vonden het prachtig, want die konden een sneeuwpop maken en sneeuwballen gooien. Snel kwamen de tranen, want die sneeuw was toch wel koud zonder handschoenen. Die hadden we niet helemaal voorzien, dus Bianca fabriceerde een geïmproviseerde versie met aluminiumfolie en sokken en dat werkte prima! Winter kamperen is hartstikke leuk! En ’s nachts was alles prima te doen met een warm fleecedekentje. De 1e die ’s ochtends uit bed ging was de Sjaak, want dan was alles zooo koud. Maar snel de verwarming aan en hup terug het warme bed in tot de camper opgewarmd was. Tijdens het ontbijt was het heerlijk aangenaam en uit het raam zagen we de bergtoppen, sneeuw en dennenbomen. Heel knus en gezellig allemaal.

Het populaire Lago di Braies lag redelijk binnen handbereik, dus dat wilden we wel graag zien. Na wederom een prachtige route, waarbij we bij ieder plaatsje fantaseerden over ons toekomstige vakantiehuis daar, kwamen we aan bij het beloofde meer. Jemig wat is het daar druk! De gehele tijd in de Dolomieten vroegen we ons al af waar alle mensen waren gebleven, maar die waren dus hier. Niet echt aantrekkelijk, maar goed, we zagen al snel dat het niet voor niets druk en populair is. Echt een pracht plaatje daar zeg! Het hoge Instagram-gehalte door de vingers gezien (het barste van de jongeren die op allerlei overdreven gemaakte manieren het meest originele plaatje wilden schieten voor hun Insta account – er was zelfs een meid bij die in bikini het meer in liep voor de foto), was het echt adembenemend mooi. De enorme bergpartijen, met sneeuw bedekt, de naaldbomen en dan het onrealistisch blauwgroene water. Kraakhelder. Je kan rondom het meer wandelen en Elin heeft heel goed meegewandeld. We kochten daar meteen een paar handschoenen voor de meisjes (handschoenen met een bever erop haha) en besloten af te sluiten met een warme maaltijd op het terras waar de vuurkorven stonden te branden om iedereen wat op te warmen. Beetje fris, maar een leuke, gezellige sfeer! Het werd al wat later, dus tijd om weer te gaan. Een slaapplek hadden we al snel gevonden. Op drie kwartier rijden lag Caravan Park Sexten, wat er op internet veelbelovend uit zag.

Niets was minder waar. Alleen al bij de receptie droop de luxe ervan af. Echt heel vervelend weer.. We zijn hier twee volle dagen op de camping geweest, waarbij de dagen er min of meer hetzelfde uitzagen: Op het gemakkie opstaan, of juist niet opstaan haha..Brood halen, wat echt zooooo lekker was..Eten..Klaar maken om de hort op te gaan..Wandelschoenen en laarzen aan en het bos in, direct achter de camping. Je kunt daar goed wandelen in wederom een prachtig stukje natuur, wat zich prima leent voor veel foto’s. Elin en Jade speelden flink in de sneeuw met hun bever-lookalike-handschoenen. Supercool! We liepen langs het kronkelende bergriviertje tot we bij een punt kwamen waar de dames goed met hun laarzen op de stenen in het water konden lopen. Dat vonden ze natuurlijk geweldig om te doen, spannend! Elin werd zo enthousiast dat ze vergat op te letten. Ze liep net wat te diep waardoor we het stromende water zo de bovenkant van haar laarzen in zagen gutsen. ijskoud water, kleddernatte sokken, lopend in de sneeuw bij lage temperaturen. Geen goed plan natuurlijk, maar het ging even niet anders. Elin heeft zich er overigens wel als een bikkel doorheen geslagen! Jade was inmiddels helemaal op, dus terug bij de camper kon ze meteen haar bed in. Na het middagslaapje van mevrouw was het tijd voor het zwembad, want dat hadden ze hier ook. Dit binnenzwembad is een beleving op zich, net een kuuroord maar dan ook leuk voor kids. Alle elementen van de Dolomieten kwamen erin voor dus er was veel natuursteen en hout. Op de bodem lag zelfs een soort zand wat heerlijk warm aan de voeten was. De laatste avond besloten we te gaan eten in het restaurant. Lars dacht te hebben gereserveerd voor het restaurant ‘beneden’ (ze hebben er twee). Maar die bleek bij aankomst die dag gesloten te zijn, misverstandje dus. Enige optie was het andere restaurant, boven. Nou, het moest zo zijn.. Niet alleen was het restaurant boven vele malen mooier/gezelliger, maar ook de kaart had eigenlijk wat meer te bieden. En hoe! We bestelden een soort mixed grill voor twee personen. Het ontbrak aan niets en was gewoon simpelweg echt te lekker voor woorden. We zijn stiekem al best wat keren uit eten geweest deze vakantie (beetje uit luiheid geboren), maar dit oversteeg alles. De meidenharten werden ook begeerd, middels kleurplaten vooraf en friet met schnitzel als hoofdgerecht, om af te sluiten met heerlijk schepijs naar keuze.

Waar het plan eigenlijk was om in de ochtend verder te trekken in de Dolomieten, we wilden graag de Drei Zinnen bezoeken, hebben we dit plan op het laatste moment omgegooid. Dit had alles te maken met de Corona-onrust. We kwamen er die ochtend achter dat weer een deel van Oostenrijk oranje was geworden (Nederlandse richtlijn). Omdat we wisten dat we dit moment nog altijd zonder problemen Oostenrijk en Duitsland in zouden moeten kunnen rijden, besloten we verder geen risico’s te nemen wat dat betreft. We wilden zo snel mogelijk in Duitsland zien te komen, zodat we enkel nog Nederland versus Duitsland in de gaten hoefden te houden, aangaande de onderlinge beperkingen, mogelijke quarantaine etc. Zonder enig probleem reden we beide grenzen over, wat toch wel even afwachten is op dat moment. In ‘Landkreis’ Berchtesgadener Land konden we niet terecht, want daar is een plaatselijke Lock down ingegaan. Ietsje verderop in Beieren, Inzell, waren we welkom. Dit betekende dat we dus alsnog in Beieren konden vertoeven, tot ons genoegen, wat oorspronkelijk het idee was voor de ‘heenreis’ van de vakantie. Inzell is een gemoedelijk dorp in een mooie omgeving. De herfst was duidelijk aanwezig en er was een groot kleurenpalet zichtbaar in alle bomen en struiken. In deze streek waren de temperaturen weer wat hoger in vergelijking met de Dolomieten. Dus we hebben nog van heerlijke nazomer temperaturen kunnen genieten. In Inzell zijn we op aanraden van Frans en Inge naar een bakkerij geweest met de heerlijkste taarten en lekkernijen. Dat was smullen! Verder hebben we de omgeving een aantal keer fiets verkend en enkele restaurants een bezoekje gebracht. Op onze laatste dag zijn we met de Rauschbergbahn naar boven gegaan. Hier konden we prachtig wandelen, zeer kindvriendelijk, en genieten van het mooie uitzicht. Het was heerlijk weer, dus een fijnere laatste dag konden wij ons niet wensen.

We beseffen ons goed, wat een geluk wij hebben gehad dat we uiteindelijk nog ruim 8 weken op reis konden met ons gezin in deze aparte periode. We hebben hele mooi, leuke en gezellige plekken bezocht. Vanwege het weer konden we soms net iets korter op een plek blijven dan we zouden willen, maar we hebben veel plekken ontdekt die we in de toekomst graag nog eens verder verkennen. Het was echt een verrassingsreis, want niks lag vooraf vast of was gepland. Een geweldige manier van reizen en we zijn heel blij dat we toch zijn gegaan. We gaan ons kleine huisje op wielen erg missen!

Liefs van ons!